Commentaar: huurbevriezing
Een positief signaaltje: een huurbevriezing voor sociale huurders voor 2025 en 2026. De vreugde wordt overschaduwd door theatrale uitlatingen van woningcorporaties en haar belangenbehartigers. Zo wijst Aedes op het schenden van de Nationale Prestatie afspraken. De Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening Mona Keijzer (BBB) vindt dat de coalitie zo de problemen bij de volgende generatie neerlegt. Bestuurders van woningcorporaties in Groningen en Drenthe zijn verbijsterd en “boos”, tonen zich naar buiten toe verraden door de overheid en zien hun nieuwbouw en verduurzaming verdampen. Ze onderstrepen dat er een evenwicht is tussen betaalbare huren en toekomstig beleid en dat mensen in financiële nood meer inkomen moeten verkrijgen, zeker geen huurverlagingen. Ze bedoelen: komt vooral niet aan het geld van woningcorporaties en de salarissen van hun bestuurders en hun zakenpartners zoals bouwers en makelaars in de vrije sector, want woningcorporaties zijn ook hierin actief.
Verder blijven lage lonen en uitkeringen structureel achter bij prijs- en huurverhogingen. Voor verhuurders- zowel woningcorporaties als huisjesmelkers- is de huur nooit te hoog. Helaas zijn woningcorporaties sinds toenmalige minister Stephanus Abraham (Stef) Blok (VVD) trots een ministerie ophief en verhuurders naar Nederland lokte met de belofte van torenhoge huren, uitgegroeid van woningbouwverenigingen tot vastgoedondernemingen, hetgeen gestimuleerd wordt middels perverse prikkels zoals het zogenaamde streef huurbeleid. En hoe groter de woningcorporatie, hoe hoger de bestuurdersalarissen.
Recht op huursubsidie
Woningcorporaties zijn er voor betaalbare huren. Deze taak verwaarlozen ze en huurders betalen in de ‘sociale’ huur circa 35 tot 50% van hun netto inkomen –mede afhankelijk van hoogte inkomen en al dan niet geheel of deels recht op huursubsidie- aan huur, terwijl volgens NIBUD dit voor huurders 25% dient te zijn, hetgeen voor circa 1995 ook zo was. Ook bij andere huurders moeten huurverhogingen van de baan en/of sterke huurverlagingen volgen, dus ook in de particuliere woekersector die woningen conform marktprijzen verhuren die in diverse gemeenten als ‘sociaal’ te boek staan. Verder is het afwachten.
Ook eerder waren er enige kleine meevallers voor huurders met een sociaal minimum die nadien om zeep zijn geholpen door sterke (jaarlijkse)verhogingen van aanvang (huren) door woningcorporaties. Betaalbare huren moeten via het strijden tegen marktwerking en verstrikkende Europese regels, niet via kas spekken van de commerciële verziekte bouwwereld over de ruggen van weerloze huurders. Op korte termijn moeten eerst de onrealistische duurzaamheidseisen flink omlaag. Janny Koekoek van Huurdersbelangen Domesta Hoogeveen zou dit ook moeten begrijpen. Landsregering: laat u niet chanteren door de krokodillentranen van de verhuur/bouwwereld. De huurder met een minimaal inkomen en financiële nood heeft nu hulp nodig, niet later. Het zou woningcorporaties en haar vriendjes sieren als ze eens wat vreugde tonen als een huurder met die paar tientjes extra (na belasting) eens een extra brood kunnen kopen.
Ronald Wilfred Jansen, Hoogeveen
